کد مطلب:329700 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:159
زینب (س ) بر فراز تل زینبیه
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ
حضرت حجت بن الحسن (عج ) در زیارت ناحیه مقدسه ، این صحنه را متذكر می گردد و می فرماید: ای جد بزرگوار! این منظره را چگونه به یاد بیاورم ، آن گاه كه بانوان حرم اسب تو را سرافكنده و مصیبت زده دیدند و زینش را واژگون یافته و از خیمه ها بیرون آمده و با دیدن آن منظره موها را پریشان نمودند و سیلی به صورت خود می زدند و چهره هایشان آشكار شده و فریادشان بلند بود؛ زیرا عزت خود را از دست رفته می دیدند: با این حال به سوی قتلگاه شتافتند و دیدند شمر روی سینه ات نشسته و خنجرش را بر گلویت نهاده تا سرت را از بدن جدا نماید!
زینب بر فراز تل زینبیه شاهد این ظلم آشكار است و صحنه را با چشم سر و دل مشاهده می كند. از دل سوخته خویش فریاد برآورد: ((یابن محمد المصطفی ! جواب خواهرت را بده ))
بار دوم فرمود: ((برادر! جواب مرا بده .))
بار سوم فرمود: ((الان تو را به كسی قسم می دهم كه حتما جواب مرا بدهی . حسینم تو را به جان مادرمان زهرا جوابم را بده .))
امام در لحظات مرگ و زندگی سر خویش را بلند نمود و امر فرمود: ((از این صحنه ، دور شوید.))
امر امام واجب است . زینب بچه ها را به سوی خیمه ها روانه نمود؛ اما مقاتل نویسان می نویسند: زینب پشت به حسین ننمود؛ بلكه عقب عقب به طرف خیام می رفت و چشم از چهره حسین بر نمی داشت .(95)
حضرت حجت بن الحسن (عج ) در زیارت ناحیه مقدسه ، این صحنه را متذكر می گردد و می فرماید: ای جد بزرگوار! این منظره را چگونه به یاد بیاورم ، آن گاه كه بانوان حرم اسب تو را سرافكنده و مصیبت زده دیدند و زینش را واژگون یافته و از خیمه ها بیرون آمده و با دیدن آن منظره موها را پریشان نمودند و سیلی به صورت خود می زدند و چهره هایشان آشكار شده و فریادشان بلند بود؛ زیرا عزت خود را از دست رفته می دیدند: با این حال به سوی قتلگاه شتافتند و دیدند شمر روی سینه ات نشسته و خنجرش را بر گلویت نهاده تا سرت را از بدن جدا نماید!
زینب بر فراز تل زینبیه شاهد این ظلم آشكار است و صحنه را با چشم سر و دل مشاهده می كند. از دل سوخته خویش فریاد برآورد: ((یابن محمد المصطفی ! جواب خواهرت را بده ))
بار دوم فرمود: ((برادر! جواب مرا بده .))
بار سوم فرمود: ((الان تو را به كسی قسم می دهم كه حتما جواب مرا بدهی . حسینم تو را به جان مادرمان زهرا جوابم را بده .))
امام در لحظات مرگ و زندگی سر خویش را بلند نمود و امر فرمود: ((از این صحنه ، دور شوید.))
امر امام واجب است . زینب بچه ها را به سوی خیمه ها روانه نمود؛ اما مقاتل نویسان می نویسند: زینب پشت به حسین ننمود؛ بلكه عقب عقب به طرف خیام می رفت و چشم از چهره حسین بر نمی داشت .(95)
95-عقيله بني هاشم ، ص 30 و 31